Ποιες είναι οι κυριότερες ποικιλίες ελιάς που καλλιεργούνται στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα καλλιεργούνται πολλές ποικιλίες ελιάς, τόσο για ελαιοπαραγωγή (ελαιοποιήσιμες) όσο και για κατανάλωση ως επιτραπέζιες ελιές. Η ελαιοκαλλιέργεια είναι θεμελιώδες κομμάτι της ελληνικής γεωργίας και γαστρονομίας. Παρακάτω σου παρουσιάζω τις βασικότερες ποικιλίες με τα κύρια χαρακτηριστικά τους:

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΕΛΑΙΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ (για παραγωγή ελαιολάδου)

1. Κορωνέικη (ή Κρητική)

Περιοχές: Κρήτη, Πελοπόννησος, Ιόνια νησιά, Αιτωλοακαρνανία κ.ά.
Απόδοση: Υψηλή περιεκτικότητα σε λάδι (20–27%).
Δέντρο: Ανθεκτικό, προσαρμόζεται σε ξηρά και φτωχά εδάφη.
Γεύση ελαιολάδου: Φρουτώδες, με πικάντικες και πικρές νότες, έντονο άρωμα.
Ιδανική για παραγωγή εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου.

2. Αθηνολιά (ή Ματσολιά)

Περιοχές: Λακωνία, Μεσσηνία, Δυτική Ελλάδα.
Απόδοση: Μέση (18–22%), αλλά σταθερή.
Χαρακτηριστικά: Ανθεκτική στην ξηρασία, μέτρια στην ασθένεια του δάκου.
Ελαιόλαδο: Ήπιο και αρωματικό.

3. Τσουνάτη

Περιοχές: Δυτική Κρήτη, Χανιά.
Απόδοση: Υψηλή ποιότητα ελαίου, αλλά μικρή καρποφορία.
Ευαίσθητη στο ψύχος και στη δάκο.
Το λάδι της θεωρείται εξαιρετικό, με έντονο φρουτώδες άρωμα.

ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΕΣ (για φαγητό)

1. Καλαμών (ή Καλαμάτα)

Περιοχές: Μεσσηνία, Λακωνία, Αιτωλοακαρνανία, Φθιώτιδα κ.ά.
Χαρακτηριστικά: Επίμηκης μορφής, μαύρη, με πλούσιο άρωμα.
Κατανάλωση: Ως μαύρη επιτραπέζια ελιά, συχνά σε άλμη ή ξύδι.
Διεθνής αναγνώριση: Από τις πιο εξαγώγιμες ελληνικές ποικιλίες.

2. Αμφίσσης (ή Κονσερβολιά)

Περιοχές: Φωκίδα, Άμφισσα, Βοιωτία, Θεσσαλία, Ήπειρος.
Χαρακτηριστικά: Μεγάλος στρογγυλός καρπός, πράσινος ή μαύρος ανάλογα με την επεξεργασία.
Ποικιλία χρήσεων: Ελιά πράσινη, ξυδάτη, σπαστή, γεμιστή.
Καλλιέργεια: Ανθεκτική, αποδίδει σταθερά.

3. Χαλκιδικής (πράσινη)