Η ιστορία του φλάουτου
Η ιστορία του φλάουτου είναι από τις αρχαιότερες στην εξέλιξη των μουσικών οργάνων και εκτείνεται σε πάνω από 40.000 χρόνια! Ακολουθεί αναλυτικά η πορεία του μέσα στον χρόνο:
Προϊστορική Εποχή (Παλαιολιθική)
- Τα αρχαιότερα φλάουτα έχουν βρεθεί σε σπηλιές της Γερμανίας και κατασκευάστηκαν από οστά πτηνών ή μαμούθ.
- Το αρχαιότερο γνωστό είναι περίπου 40.000 ετών και θεωρείται το πιο παλιό μουσικό όργανο που έχει ανακαλυφθεί.
Αρχαίοι Πολιτισμοί
- Αίγυπτος: Υπήρχαν μονόχορδα ή δίχορδα φλάουτα (χωρίς επιστόμιο), τα οποία κρατιόνταν κάθετα σαν τον σύγχρονο αυλό.
- Μεσοποταμία & Ινδία: Ανάπτυξαν διάφορα πνευστά όργανα με πολλές τρύπες.
- Ελλάδα: Το φλάουτο ονομαζόταν σύριγξ ή αυλός, αν και συχνά αναφερόταν στον αυλό με διπλό σωλήνα (διαφορετικό από το σημερινό φλάουτο).
- Κίνα: Το “dizi”, παραδοσιακό φλάουτο από μπαμπού, χρονολογείται από τη Δυναστεία Χαν (206 π.Χ.–220 μ.Χ.).
Μεσαίωνας & Αναγέννηση
- Εμφανίζονται τα πρώτα φλάουτα με πλευρικό επιστόμιο (σαν το σύγχρονο), κυρίως σε ευρωπαϊκά μοναστήρια.
- Ονομάζεται “flauto traverso” (πλάγιο φλάουτο).
- Το φλάουτο χρησιμοποιούνταν κυρίως στη λαϊκή και θρησκευτική μουσική.
Μπαρόκ Περίοδος (17ος–18ος αιώνας)
- Το φλάουτο εξελίσσεται σε ξύλινο όργανο με μία μεταλλική κεφαλή και τρύπες που καλύπτονταν με τα δάχτυλα ή μηχανισμούς.
- Γίνεται δημοφιλές στην αυλική μουσική.
- Συνθέτες όπως Μπαχ και Τέλεμαν έγραψαν σπουδαία έργα για φλάουτο.
Κλασική & Ρομαντική Περίοδος
- Το φλάουτο εξελίσσεται τεχνικά και αποκτά κλειδιά για πιο ευκολη παικτικότητα.
- Κατασκευαστές όπως ο Theobald Boehm (19ος αιώνας) σχεδιάζουν το σύστημα Boehm, που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.
- Το φλάουτο γίνεται μέλος της συμφωνικής ορχήστρας.
Σύγχρονη Εποχή
- Το φλάουτο πλέον είναι κυρίως μεταλλικό (από ασήμι ή νικέλιο), με πολύπλοκους μηχανισμούς.
- Παίζει κεντρικό ρόλο σε κλασική μουσική, τζαζ, σύγχρονη μουσική, ακόμα και ροκ.
- Υπάρχουν πολλές παραλλαγές: πίκολο, άλτο φλάουτο, μπάσο φλάουτο, κ.ά.
Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια:
Το φλάουτο είναι το μοναδικό πνευστό όργανο της ορχήστρας που δεν χρησιμοποιεί γλωσσίδι (καλάμι) — ο ήχος παράγεται μόνο με τον αέρα και την τεχνική του φλαουτίστα.