Η Αφροδίτη της Μήλου

Η Αφροδίτη της Μήλου είναι ένα από τα πιο διάσημα αγάλματα της αρχαιότητας και αντιπροσωπευτικό δείγμα της ελληνιστικής γλυπτικής. Βρέθηκε το 1820 στο νησί της Μήλου από έναν αγρότη και αργότερα αγοράστηκε από τον Γάλλο πρόξενο και μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Λούβρου, όπου εκτίθεται μέχρι σήμερα. Το άγαλμα, κατασκευασμένο από παριανό μάρμαρο, χρονολογείται περίπου στον 2ο αιώνα π.Χ. και πιστεύεται ότι παριστάνει τη θεά Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα και της ομορφιάς στη μυθολογία.

Το έργο εντυπωσιάζει με την κομψότητα της στάσης και την ιδανική ανατομία του σώματος, αν και παραμένει ακρωτηριασμένο, καθώς λείπουν τα χέρια του. Παρά την έλλειψη αυτών των μελών, η Αφροδίτη της Μήλου διατηρεί τη δυναμική της κίνησης και την αίσθηση αρμονίας που χαρακτηρίζει την ελληνιστική τέχνη. Η ταυτότητα του γλύπτη δεν είναι βέβαιη, αλλά ορισμένοι την αποδίδουν στον Αγήσανδρο της Αντιόχειας ή σε κάποιον άλλο καλλιτέχνη της σχολής της Ρόδου. Η γοητεία και το μυστήριο που περιβάλλουν το άγαλμα συμβάλλουν στη διαχρονική του φήμη ως σύμβολο της κλασικής ομορφιάς.